Blog 3
Door: Jeffrey Schurink
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey
31 Oktober 2016 | India, Jaisalmer
Zaterdag 29 oktober, 20:00, Jaisalmer
Ik heb zitten twijfelen. Het hotel is volgeboekt, maar voor 500 Rupee heb ik mijn eigen badkamer!
Toch maar even omrekenen hoeveel euro per nacht? €6,85? Nou, vooruit dan maar!
Mijn kamer is riant, de stilte is bijna eng. Het enige wat ik hoor zijn de harde knallen. Pakistan dat binnen valt? Het is toch maar een uur rijden vanaf Jaisalmer. Nee hoor! Het is morgen Diwali. Zie het als oud en nieuw voor Indiërs. Wij zeggen happy new year. Zij zeggen happy diwali!
Overal zie je dat ze er volop mee bezig zijn. Vuurwerkknallen, lichtjes ophangen, podia opzetten. Het schijnt een heel bijzonder moment te zijn.
Vanochtend werd ik wakker en keek direct uit mijn raampje. De trein denderde nog steeds gestaagd door het Indische landschap. Geen smog, geen verkeer. Prachtige akkers met een opgaande zon.
Het is er nog koud en zit te rillen. Een kopje chai (thee) biedt de uitkomst.
Gaande de trein naar het westen zich verplaatst wordt het warmer. Het landschap dor en verlaten. De wissels worden nu dan ook met de hand verwisseld. Een mannetje dat dan ook op de fiets met een groen vlaggetje op zijn bagagedrager de boel komt dirigeren. Bij elk station stoppen we even en kunnen dan ook kort op het station lopen. Wanneer het oude dieseltje zijn toeter laat horen spring je vlug op de al rijdende trein.
29 oktober, 22:30, Jaisalmer
Voor een avondmaaltijd ga ik altijd lang op zoektocht om het beste uit te kiezen, hopend dat mijn maag hier ook vrede mee heeft. Tijdens mijn zoektocht kwam ik dezelfde jongen, Saad en meisje, Sonali tegen die mij zo hartelijk uitgenodigd hadden in de trein. We raakte wederom aan de praat en besloten om samen een maaltijd te nuttigen. Zij wisten een goede plek.
Tijdens het eten kijk ik altijd gefascineerd naar de mensen hoe handig zij met hun handen het eten naar binnen werken. Bij mij is het al gauw een slachtveld.
Tijdens het gesprek hadden we het over liefde. Mijn vraag was of hij getrouwd is. Iets wat hier op jonge leeftijd gebeurd. Schichtig keek hij om zich heen en vertelde op zachte toon dat hij een vriend heeft. Sonali heeft geen relatie maar valt op vrouwen en mannen en vecht actief voor de homorechten in Delhi. Ze wist van COC Amsterdam af en te vertellen dat wij erg vooruitstrevend zijn. Een enorm bijzonder moment aangezien ik ook actief ben voor de homorechten in Amsterdam. Ergens in India, ver weg van huis, zomaar in de trein ontmoet en dan een ontmoeting zoals deze, een ontroerend moment. Het was een avond vol met verhalen. Het heeft me dan ook diep geraakt met hoeveel passie Sonali vecht voor haar rechten en hoe moeilijk het is om jezelf te kunnen zijn.
Zondag 30 oktober, 20:00 Jaisalmer
Happy Diwali!
Jaisalmer is gevuld met lichtjes, bloemen en men heeft zich op en top feestelijk verkleed. De mannen netjes met overhemd en de vrouwen in prachtig gekleurde sari’s (jurken).
De auto van de buurman zit vol met lichtjes tot aan de bumper aan toe. Zelfs de koeienvlaaien op straat zijn netjes vierkant geschept en versierd met wierrook en kleurpoeders.
Vandaag ben ik naar het fort gelopen. Een mooie oude fort op een berg gebouwd. De straatjes smal en de huizen hoog met versiersels uit steen. Een werkelijk prachtige historische plek. Helaas willen mijn darmen nog niet wennen aan de specerijen. Met samengeknepen billen liep ik door de nauwe steegjes, zoekend naar de ingang om terug te gaan naar het hotel. Bij het vinden van de juiste weg stuitte ik op een kudde van grijze Duitse massatoeristen wat zich langzaam voortbewoog, en dan ook mijn weg naar de opluchting ernstig blokkeerde. Na een paar keer woest kijken kon ik het Duitse zonnebloem reisgezelschap passeren.
In de middag ben ik met een jeep de safari in gegaan, een geweldige mooie tocht . Ter afsluiting nog een kamelentocht. Met de chauffeur had ik het over het vuurwerk voor diwali. Hij had zelf ook wat gekocht. Ik vroeg me af waar ze dat kopen en hij wilde me graag laten zien waar. In zijn jeep, de stad uit. Na circa 20 minuten kwam er midden in de woestijn een oase van licht ons tegemoet. Wat bleek, een gigantische buitenmarkt voor alleen maar vuurwerk. Een drukte van jewelste. Hele gezinnen die gigantisch inslaan. Niks geen aansteeklonten of veiligheidsbrillen!
Maandag 31 oktober, 15:00, Jaisalmer
Diwali is nog steeds aan de gang. Hier en daar hoor ik nog bommetjes afgaan. Hele families op straat in mooie kleding en overal is er wel muziek te horen. Door het dorpje lopen is dan ook een groot plezier.
Op dit moment staat mijn tas weer klaar voor vertrek. Mijn trein gaat over een uur richting Jodhpur.
Tot de volgende blog!
Ik heb zitten twijfelen. Het hotel is volgeboekt, maar voor 500 Rupee heb ik mijn eigen badkamer!
Toch maar even omrekenen hoeveel euro per nacht? €6,85? Nou, vooruit dan maar!
Mijn kamer is riant, de stilte is bijna eng. Het enige wat ik hoor zijn de harde knallen. Pakistan dat binnen valt? Het is toch maar een uur rijden vanaf Jaisalmer. Nee hoor! Het is morgen Diwali. Zie het als oud en nieuw voor Indiërs. Wij zeggen happy new year. Zij zeggen happy diwali!
Overal zie je dat ze er volop mee bezig zijn. Vuurwerkknallen, lichtjes ophangen, podia opzetten. Het schijnt een heel bijzonder moment te zijn.
Vanochtend werd ik wakker en keek direct uit mijn raampje. De trein denderde nog steeds gestaagd door het Indische landschap. Geen smog, geen verkeer. Prachtige akkers met een opgaande zon.
Het is er nog koud en zit te rillen. Een kopje chai (thee) biedt de uitkomst.
Gaande de trein naar het westen zich verplaatst wordt het warmer. Het landschap dor en verlaten. De wissels worden nu dan ook met de hand verwisseld. Een mannetje dat dan ook op de fiets met een groen vlaggetje op zijn bagagedrager de boel komt dirigeren. Bij elk station stoppen we even en kunnen dan ook kort op het station lopen. Wanneer het oude dieseltje zijn toeter laat horen spring je vlug op de al rijdende trein.
29 oktober, 22:30, Jaisalmer
Voor een avondmaaltijd ga ik altijd lang op zoektocht om het beste uit te kiezen, hopend dat mijn maag hier ook vrede mee heeft. Tijdens mijn zoektocht kwam ik dezelfde jongen, Saad en meisje, Sonali tegen die mij zo hartelijk uitgenodigd hadden in de trein. We raakte wederom aan de praat en besloten om samen een maaltijd te nuttigen. Zij wisten een goede plek.
Tijdens het eten kijk ik altijd gefascineerd naar de mensen hoe handig zij met hun handen het eten naar binnen werken. Bij mij is het al gauw een slachtveld.
Tijdens het gesprek hadden we het over liefde. Mijn vraag was of hij getrouwd is. Iets wat hier op jonge leeftijd gebeurd. Schichtig keek hij om zich heen en vertelde op zachte toon dat hij een vriend heeft. Sonali heeft geen relatie maar valt op vrouwen en mannen en vecht actief voor de homorechten in Delhi. Ze wist van COC Amsterdam af en te vertellen dat wij erg vooruitstrevend zijn. Een enorm bijzonder moment aangezien ik ook actief ben voor de homorechten in Amsterdam. Ergens in India, ver weg van huis, zomaar in de trein ontmoet en dan een ontmoeting zoals deze, een ontroerend moment. Het was een avond vol met verhalen. Het heeft me dan ook diep geraakt met hoeveel passie Sonali vecht voor haar rechten en hoe moeilijk het is om jezelf te kunnen zijn.
Zondag 30 oktober, 20:00 Jaisalmer
Happy Diwali!
Jaisalmer is gevuld met lichtjes, bloemen en men heeft zich op en top feestelijk verkleed. De mannen netjes met overhemd en de vrouwen in prachtig gekleurde sari’s (jurken).
De auto van de buurman zit vol met lichtjes tot aan de bumper aan toe. Zelfs de koeienvlaaien op straat zijn netjes vierkant geschept en versierd met wierrook en kleurpoeders.
Vandaag ben ik naar het fort gelopen. Een mooie oude fort op een berg gebouwd. De straatjes smal en de huizen hoog met versiersels uit steen. Een werkelijk prachtige historische plek. Helaas willen mijn darmen nog niet wennen aan de specerijen. Met samengeknepen billen liep ik door de nauwe steegjes, zoekend naar de ingang om terug te gaan naar het hotel. Bij het vinden van de juiste weg stuitte ik op een kudde van grijze Duitse massatoeristen wat zich langzaam voortbewoog, en dan ook mijn weg naar de opluchting ernstig blokkeerde. Na een paar keer woest kijken kon ik het Duitse zonnebloem reisgezelschap passeren.
In de middag ben ik met een jeep de safari in gegaan, een geweldige mooie tocht . Ter afsluiting nog een kamelentocht. Met de chauffeur had ik het over het vuurwerk voor diwali. Hij had zelf ook wat gekocht. Ik vroeg me af waar ze dat kopen en hij wilde me graag laten zien waar. In zijn jeep, de stad uit. Na circa 20 minuten kwam er midden in de woestijn een oase van licht ons tegemoet. Wat bleek, een gigantische buitenmarkt voor alleen maar vuurwerk. Een drukte van jewelste. Hele gezinnen die gigantisch inslaan. Niks geen aansteeklonten of veiligheidsbrillen!
Maandag 31 oktober, 15:00, Jaisalmer
Diwali is nog steeds aan de gang. Hier en daar hoor ik nog bommetjes afgaan. Hele families op straat in mooie kleding en overal is er wel muziek te horen. Door het dorpje lopen is dan ook een groot plezier.
Op dit moment staat mijn tas weer klaar voor vertrek. Mijn trein gaat over een uur richting Jodhpur.
Tot de volgende blog!
-
31 Oktober 2016 - 11:40
Eva Kleinbergen:
Hoi Jeffrey.
Wat een speciale ontmoeting. Dat draag je dan mee in je hart. Wat hebben wij hier dan een relatief vrij leven waar ieder mens ( ? ) zich mag ontplooien zoals hij of zij wil. Dat is rijkdom.
Mooi dat je Diwali kon meemaken.
Geniet verder, goede reis naar Jodhpur.
Groetjes van Eva Kleinbergen -
31 Oktober 2016 - 11:41
Marja:
Hey Sjeffie,
Je maakt toch weer van alles mee! Je bent pas een paar dagen weg en de avonturen zijn er al. Leuk hoor. Nog veel plezier verder enne...... je snapt het wel -
31 Oktober 2016 - 12:10
Angelique Sawade:
Nou Jeffrey wat een geweldig verhaal weer. En zo leuk om je op deze manier te volgen. Goede reis verder. Groetjes van Angelique -
31 Oktober 2016 - 19:04
Ruud (pa):
Ha Jef, wat een avontuur en leuk, steeds weer nieuwe mensen te ontmoeten.
Ik hoop dat je veel foto's maakt want in gedachten zie ik jou in die trein maar het is in werkelijkheid vast anders.
Leuke verhalen, ga zo door !
Groetjes pa
-
31 Oktober 2016 - 19:04
Ruud (pa):
Ha Jef, wat een avontuur en leuk, steeds weer nieuwe mensen te ontmoeten.
Ik hoop dat je veel foto's maakt want in gedachten zie ik jou in die trein maar het is in werkelijkheid vast anders.
Leuke verhalen, ga zo door !
Groetjes pa
-
01 November 2016 - 05:51
Lia :
Hoi Jeffrey
Wat een geweldige reis .wat leuk een blog
wat een geweldige ervaringen beschrijf jij
Als ik.je blog lees zie ik je verhaal bij mij als plaatjes voorbij gaan
GEWELDIG heel veel plezier en je geniet
Dikke kus lia -
01 November 2016 - 17:10
Oma:
Hoi lieve Jeffrey, ja ja het is dinsdag Oma dag,
Ook heb ik van je nieuwe blogs genoten!!!
Wat maak je weer veel mee, zie het allemaal voor mij!!!
Genieten van je mooie en bijzondere vakantie!!
Dikke knuffel van je oma!!!! xxx
Dag Jochie!!! -
01 November 2016 - 23:25
Davy:
Wat gaaf! Wacht met smart op de bijbehorende beelden... :D Enjoy!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
