@Jakarta
Door: Jeffrey
Blijf op de hoogte en volg Jeffrey
18 Augustus 2014 | Indonesië, Batavia
16 augustus 12:27, ergens boven Duitsland
Rond 8 uur ben ik van huis vertrokken. Eerst natuurlijk nog even mijn creditcard gaan zoeken dat ik net voor vertrek niet meer kon vinden, ach niet alles moet volgens de richtlijnen gaan. Bij aankomst op Schiphol meteen mijn tas afgeleverd en nog gezellig wat gedronken. Na het afscheid nemen de douane gepasseerd. Een vreemd gevoel, normaliter met een reisgezelschap, nu alleen. Dat terzijde, op het vliegveld is er genoeg te beleven dus met een mooie wandeling en zoals vanouds: Jeffrey met zijn krantje zat ik al snel op mijn gemak te kijken hoe mijn vliegtuig het raam passeerde naar de juiste gate. Eenmaal in het vliegtuig zat er al een man van rond de 30 op mijn stoel. Naast mijn raam. Maar na een vriendelijke glimlach van de beste man heb ik het maar geaccepteerd en koos ik voor het gangpad. Deze meneer is vriendelijk, maar slecht te verstaan en vertelde waar hij vandaan kwam, al is het me niet geheel duidelijk, zelf kon hij niet door middel van een wereldkaart aanwijzen waar hij nou eigenlijk leeft, het zullen dus geen goede gesprekken worden
18 augustus 10:11, Jakarta
Ik zit nog een beetje wazig op de sofa in mijn hostel. Heb lekker uitgeslapen en er staat een ontbijtje met fruit op me te wachten. Ik was echt toe aan mijn welverdiende rust.
Rond 6:45 was ik aangekomen op het vliegveld van Kuala Lumpur, om daar vervolgens een overstap te maken naar Jakarta. Kuala Lumpur was al bekend voor mij en zoals verwacht ging het vlekkeloos. Bij het opstijgen kwam de zon net op en was nog heel Maleisië gehuld in mist tussen de bergen, kortom: een prachtige vlucht. Na een uur zag je de kustlijn met al een aantal vulkanen: daar is Indonesië.
Het vliegveld zag er verouderd uit en de Douane controle duurde lang. Familie Achmed had zoveel familie mee dat hij even de tijd nodig had: heb nog nooit zoveel paspoorten bij elkaar gezien!
Na de paspoortcontrole was mijn tas al van de band gehaald, en kon ik mijn reis vervolgen.
Buiten het vliegveld kwam het warme vochtige klimmaat je weer tegemoet. Busjes, taxi’s, mensen die naar je roepen, het blijft altijd even een omslag wanneer je uit een vliegveld stapt. Ik had besloten om met de bus te gaan, en deze was ook snel te vinden. Al snel werd ik aangesproken door een Indonesische man in de bus die op dat moment ook zijn mond niet meer hielt gedurende de reis, wat natuurlijk geweldig was. Het leek wel een gids op dat moment en vertelde het een en ander over het land en de omgeving.
De bus stopte bij het grote bekende monument wat op dat moment mijn teken was: ik ben er!
Nee hoor, ik moest nog met de tuk-tuk door het verkeer, wat zeker geen gezonde maar wel een prachtige ervaring is. Dwars door het verkeer scheuren.
Het hostel is prima, groot en gezellig, vriendelijke mensen die je graag willen helpen. Ik heb maar besloten om me te gaan douchen en Jakarta in te gaan. Bij de informatie desk ontmoette ik een aantal Engelse die ook graag die kant op wilde gaan, zo gezegd zo gedaan! Gezellig
Aan het einde van de dag wilde ze nog graag een sloppenwijk in, en aangezien ik ook graag de andere kant wilde zien van Jakarta ben ik meegegaan. Kleine straatjes met heel veel vuilnis en plekken waarvan je hoopt dat ze daar niet wonen. Heel naar om te zien. Al gauw veranderde dit. Het is Onafhankelijkheidsdag en dat houdt hier in dat er veel activiteiten gedaan worden op straat. Veel kinderen troffen we op straat aan die spelletjes aan het spelen waren, totdat ze bij een spel ons drieën zag en vonden dat wij ook maar moesten meedoen, en ik ook nog gewonnen had. Ik heb nog nooit zo veel kinderen springend op mijn rug gehad en zoveel oudere vrouwen die met mij op de foto wilde! Een prachtige ervaring, en de Engelse hadden zelf oude kleding die ze wilde weggeven, dus het was ook nog eens een zinvol bezoekje. We zijn nog zeker een uur wezen wandelen en hebben ontzettend veel gezien. Veel verschillen, van rijk naar zeer arm, maar toch ontzettend vriendelijk en gastvrij.
In de avond ben ik op het dakterras gaan zitten en ben daar in gesprek gekomen met een paar Fransen waar later voor het evenwicht een paar Nederlanders bij aanschoven. Wat begon met een avond met de gedachte: vroeg m’n nest in, monde uit in een avond laat voor gezelligheid.
Reacties:
@Iedereen: bedankt voor al jullie berichtjes! Leuk om te lezen!
@Thera: ja, natuurlijk, als je haar mailadres invoert in de mailinglist dan krijg ze automatisch een mail met mijn blog
Rond 8 uur ben ik van huis vertrokken. Eerst natuurlijk nog even mijn creditcard gaan zoeken dat ik net voor vertrek niet meer kon vinden, ach niet alles moet volgens de richtlijnen gaan. Bij aankomst op Schiphol meteen mijn tas afgeleverd en nog gezellig wat gedronken. Na het afscheid nemen de douane gepasseerd. Een vreemd gevoel, normaliter met een reisgezelschap, nu alleen. Dat terzijde, op het vliegveld is er genoeg te beleven dus met een mooie wandeling en zoals vanouds: Jeffrey met zijn krantje zat ik al snel op mijn gemak te kijken hoe mijn vliegtuig het raam passeerde naar de juiste gate. Eenmaal in het vliegtuig zat er al een man van rond de 30 op mijn stoel. Naast mijn raam. Maar na een vriendelijke glimlach van de beste man heb ik het maar geaccepteerd en koos ik voor het gangpad. Deze meneer is vriendelijk, maar slecht te verstaan en vertelde waar hij vandaan kwam, al is het me niet geheel duidelijk, zelf kon hij niet door middel van een wereldkaart aanwijzen waar hij nou eigenlijk leeft, het zullen dus geen goede gesprekken worden
18 augustus 10:11, Jakarta
Ik zit nog een beetje wazig op de sofa in mijn hostel. Heb lekker uitgeslapen en er staat een ontbijtje met fruit op me te wachten. Ik was echt toe aan mijn welverdiende rust.
Rond 6:45 was ik aangekomen op het vliegveld van Kuala Lumpur, om daar vervolgens een overstap te maken naar Jakarta. Kuala Lumpur was al bekend voor mij en zoals verwacht ging het vlekkeloos. Bij het opstijgen kwam de zon net op en was nog heel Maleisië gehuld in mist tussen de bergen, kortom: een prachtige vlucht. Na een uur zag je de kustlijn met al een aantal vulkanen: daar is Indonesië.
Het vliegveld zag er verouderd uit en de Douane controle duurde lang. Familie Achmed had zoveel familie mee dat hij even de tijd nodig had: heb nog nooit zoveel paspoorten bij elkaar gezien!
Na de paspoortcontrole was mijn tas al van de band gehaald, en kon ik mijn reis vervolgen.
Buiten het vliegveld kwam het warme vochtige klimmaat je weer tegemoet. Busjes, taxi’s, mensen die naar je roepen, het blijft altijd even een omslag wanneer je uit een vliegveld stapt. Ik had besloten om met de bus te gaan, en deze was ook snel te vinden. Al snel werd ik aangesproken door een Indonesische man in de bus die op dat moment ook zijn mond niet meer hielt gedurende de reis, wat natuurlijk geweldig was. Het leek wel een gids op dat moment en vertelde het een en ander over het land en de omgeving.
De bus stopte bij het grote bekende monument wat op dat moment mijn teken was: ik ben er!
Nee hoor, ik moest nog met de tuk-tuk door het verkeer, wat zeker geen gezonde maar wel een prachtige ervaring is. Dwars door het verkeer scheuren.
Het hostel is prima, groot en gezellig, vriendelijke mensen die je graag willen helpen. Ik heb maar besloten om me te gaan douchen en Jakarta in te gaan. Bij de informatie desk ontmoette ik een aantal Engelse die ook graag die kant op wilde gaan, zo gezegd zo gedaan! Gezellig
Aan het einde van de dag wilde ze nog graag een sloppenwijk in, en aangezien ik ook graag de andere kant wilde zien van Jakarta ben ik meegegaan. Kleine straatjes met heel veel vuilnis en plekken waarvan je hoopt dat ze daar niet wonen. Heel naar om te zien. Al gauw veranderde dit. Het is Onafhankelijkheidsdag en dat houdt hier in dat er veel activiteiten gedaan worden op straat. Veel kinderen troffen we op straat aan die spelletjes aan het spelen waren, totdat ze bij een spel ons drieën zag en vonden dat wij ook maar moesten meedoen, en ik ook nog gewonnen had. Ik heb nog nooit zo veel kinderen springend op mijn rug gehad en zoveel oudere vrouwen die met mij op de foto wilde! Een prachtige ervaring, en de Engelse hadden zelf oude kleding die ze wilde weggeven, dus het was ook nog eens een zinvol bezoekje. We zijn nog zeker een uur wezen wandelen en hebben ontzettend veel gezien. Veel verschillen, van rijk naar zeer arm, maar toch ontzettend vriendelijk en gastvrij.
In de avond ben ik op het dakterras gaan zitten en ben daar in gesprek gekomen met een paar Fransen waar later voor het evenwicht een paar Nederlanders bij aanschoven. Wat begon met een avond met de gedachte: vroeg m’n nest in, monde uit in een avond laat voor gezelligheid.
Reacties:
@Iedereen: bedankt voor al jullie berichtjes! Leuk om te lezen!
@Thera: ja, natuurlijk, als je haar mailadres invoert in de mailinglist dan krijg ze automatisch een mail met mijn blog
-
18 Augustus 2014 - 07:16
Pindalin:
Hai lieve Jef,
Leuk om je verslag te lezen! Wat kan je leuk schrijven, je hebt je roeping als journalist gemist! Misschien nog iets voor in de toekomst? Klinkt allrmaal super en je zal je engels wel flink ophalen de komende drie weken.
Veel plezier en een dikke kus van ons!
Bar, Lin, Tymen en Fenna -
18 Augustus 2014 - 07:21
Sandra:
Goedemorgen Jeffrey,
Wat heb je al veel gedaan , geweldig om jou reis mee te maken.
Hellemaal leuk dat je z'n onafhankelijkheid dag meemaakt.
Heb je in mijn gedachte hellemaal zien rijden in de tuk-tuk.
Ik wens je super veel plezier toe ,en een geweldige leuke Vakantie.
Groetjes Sandra { Buuf } -
18 Augustus 2014 - 07:52
Davy:
Hè wereldreiziger, zoals ik het lees gaat het helemaal goedkomen! Een geweldig avontuur. Geniet van deze mooie tijd! :) -
18 Augustus 2014 - 08:23
Ronald:
Hey Jef, je ben al lekker aan het integreren. -
18 Augustus 2014 - 09:56
Tim De Reuver:
Hoi Jeffrey,
Wat een avonturen alweer en je bent er pas net. Zo te lezen geniet je al volop. Doen hoor, want voor je het weet is het alweer voorbij! En je hebt inderdaad je roeping als schrijver/Journalist gemist. Maar je kunt altijd nog een reisgids of iets dergelijks uitgeven. Jeffrey's Jungleavonturen. ;-)
Wat is het tijdsverschil eigenlijk met Nederland? Geen last van jetlag? -
18 Augustus 2014 - 10:40
Ans:
Heel veel plezier en doe voorzichtig xxxx Gr ans -
18 Augustus 2014 - 11:07
Wilma (Moesie):
Hey Lief kind,
Wat een verhaal en je bent nog maar 2 dagen weg, kan je nagaan wat je nog allemaal gaat beleven.
Jammer dat het niet is gelukt op Skype, maar daar gaan we vanavond even naar kijken.
Je vertelde dat je morgen naar Bandung gaat, leuk!!
Jeffrey ik hoop dat je een hele fijne tijd hebt, maar denk ook af en toe aan ons he??
Heel veel plezier en doe.........!!!!
Kus Wilma
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
